We zouden deze jongeren kunnen beschouwen en behandelen als individuen met een probleem. Of een ziekte. Maar we kunnen ons ook verdiepen in de diepere oorzaak achter dit lijden. Wat als we de toename van depressie niet als afwijking zien maar als graadmeter van wat er misgaat in de maatschappij? Durven we hiernaar te kijken?
Deze tijd vraagt om het creëren van ruimtes waarbinnen we samen kunnen zijn zonder categorisering. Zonder vaste overtuigingen of diagnoses, voorbij beleidstaal of medische taal. We hebben nood aan de taal van de verbeelding. En dat precies in eindtijd waarin wetenschap en cultuur onder vuur liggen. Ook gezelschap Tijd van de Wolf raakt de structurele subsidie kwijt.
We maken ons zorgen en luiden deze avond de noodklok. Laat ons samenkomen om via verbeelding, gesprek en ritueel licht te laten schijnen op wat wij liever niet willen zien. Samen te zoeken naar een nieuw perspectief. We hebben ruimtes nodig om te denken zonder thuis, zoals filosoof Hannah Arendt het noemde.
Deze avond wordt zo’n ruimte. Wees welkom en dompel je onder in het universum van Tijd van de Wolf.
